Η θέση της Δ' Λαϊκής Αγοράς Αθηνών για τις "Λαϊκές Αγορές χωρίς μεσάζοντες’’ του Τάκη Θεοδωρικάκου

Είναι γνωστό ότι οι λαϊκές αγορές που λειτουργούν στην περιφέρεια Αττικης, είναι υπεραρκετές και προσφέρουν φρέσκα, ποιοτικά και φθηνά προϊόντα σε κάθε γειτονιά όπου υπάρχει πρόσβαση στο καταναλωτικό κοινό … 

Στις υπάρχουσες λαϊκές αγορές συναντάς:

1. Παραγωγούς που πωλούν απευθείας την παραγωγή τους, 

2. Επαγγελματίες που εμπορεύονται την παραγωγή άλλων οι οποίοι, είτε λόγω απόστασης αδυνατούν ή δεν επιθυμούν να προσέλθουν οι ίδιοι, είτε η παραγωγή τους είναι τόσο μεγάλη που εκτός της δραστηριοποίησης των ίδιων σε κάποιες λαϊκές αγορές, πρέπει να διοχετευθεί η παραγωγή τους και σε πάγκους άλλων λαϊκών αγορών αλλά και σε καταστήματα για να απορροφηθεί! 

3. Επαγγελματίες που πωλούν πράγματα και προϊόντα, είδη μπακαλικής, ρουχισμού (υπόδησης και ένδυσης ) και γενικώς οικιακά είδη, ψάρια (φρέσκα), κατεψυγμένα προϊόντα, όσπρια, ξηρούς καρπούς κλπ… 

Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετούν οι επαγγελματίες πωλητές των λαϊκών αγορών. 

Πριν ασχοληθεί το υπουργείο με οποιαδήποτε άλλη πρόταση ας λύσει τα προβλήματα των λαϊκών αγορών που δεν επιλύονται - ο Θεός ξέρει γιατί - ταλαιπωρώντας τόσο όσους εργάζονται σε αυτές, όσο και και τους καταναλωτές που τις επισκέπτονται. 
Και τα προβλήματα αυτά είναι γνωστά και χρόνια: 

• τα χωροταξικά 
• τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μες στο χώρο που λειτουργούν οι λαϊκές αγορές
• το ωράριο (εννοείται πως ποτέ την Κυριακή, καθώς είναι ημέρα εκκλησιασμού και ανάπαυσης… 
• Είναι κάποιες μεμονωμένες κακές συμπεριφορές που μένουν ατιμώρητες και εκθέτουν το σύνολο 
• και άλλα θέματα τα οποία χρονίζουν και επιδεινώνουν τον τρόπο λειτουργίας μας, όπως: 
• η άμεση αλλαγή του φορολογικού
• η κατάργηση των ποσών που προέκυψαν από τους παρόχους και τις τράπεζες (!!) τα οποία επιβαρύνουν το κόστος λειτουργίας των πάγκων μας… 

Να τονίσουμε εδώ πως το πρόβλημα των καταναλωτών δεν είναι μια πρόσθετη ημέρα εργασίας, αλλά η έλλειψη χρημάτων. Αν οι καταναλωτές έχουν χρήματα, είναι αρκετές οι έξι μέρες για να προμηθευτούν τα απαραίτητα.

Υ.Γ. Αν ο καημός του υπουργείου είναι πάλι να βοηθηθεί ο πρωτογενής τομέας με ταυτόχρονη νίκη επί της ακρίβειας, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τα πραγματικά προβλήματα, ώστε τα νέα παιδιά να ασχοληθούν με τα χωράφια τους και να σταματήσει η εγκατάλειψη των τόπων παραγωγής. Και αυτά είναι πάλι γνωστά και χρόνια και είναι τα εξής απλά: 

Δώστε στους αγρότες:

• φθηνό ρεύμα 
• φθηνά μεταφορικά 
• φθηνά καύσιμα
• φθηνά λιπάσματα

Όλα τα άλλα είναι κυνήγι μαγισσών! 

Εκ της διοικήσεως της Δ’Λαϊκης Αγοράς Αθηνών